Yeni toprakların keşfedildiği ve yeni bilimsel teorilerin araştırıldığı bir dönemde, fotoğrafın getirdiği görsel sanatlar devrimi, çağdaşlarımız tarafından dünya kültür tarihinde yeni bir sayfa olarak algılanmadı. Sanat arayışları modern dünyayı değiştiren 19. yüzyıl ustaları arasında fotoğrafçı ve ressam Oscar Gustav Reylander. İngiliz “fotoğrafın babası” Henry Fox Talbot’un da aralarında bulunduğu öncü kuşağın en genç üyesidir. “Yaşamın İki Yolu” 1857 adlı programatik çalışmasıyla, yüzyıllar boyunca sözlü dilin ayrıcalığı olarak görülen soyut fikir ve kavramları ifade etmenin yeni bir yolu olarak görsel kurgunun doğuşunu düşünmek gelenekseldir.
Oscar Gustave Raylander 1813-1875
Sanatçı ve fotoğrafçı. İsveç’te doğdu, İtalya’da resim eğitimi aldı, 1840’ta İngiltere’ye taşındı ve 1852-1853’te fotoğrafla çalışmaya başladı. 1857’de Two Ways of Life’ı yarattı ve bu eser aynı yıl Prens Albert’in koleksiyonuna alındı ve Manchester’da dünyanın ilk sanat ve kültür incelemesi olan Art Treasures Exhibition’da sergilendi.
Raylander, fotoğrafik montajlar için geliştirdiği tekniği, aralarında İngiliz fotoğrafçılığının klasiklerinden Henry Peach Robinson’un da bulunduğu diğer yazarlara sundu.
1872 yılında Charles Darwin ile tanışan Reylander, Darwin’in İnsan ve Hayvanlarda Duyguların İfadesi adlı bilimsel çalışması için fotoğraf illüstrasyonları hazırlamıştır. Sanatçı aynı zamanda türlere meydan okuyan fotoğraf kompozisyonları ve İngiliz basınındaki fotoğraf tartışmalarına aktif katılımıyla da tanınıyordu.
Rijlander’in 1857 tarihli ünlü kompozisyonu Two Ways of Life’ın orijinali de dahil olmak üzere eserlerinden oluşan geniş bir koleksiyon, İngiltere’nin Bradford kentindeki Ulusal Medya Müzesi’nde sergilenmektedir. Müze, özellikle İngiltere’deki Royal Photographic Society’nin koleksiyonunun müzeye bağışlanmasından bu yana dünyanın en büyük ve en zengin fotoğraf koleksiyonlarından birine sahiptir. Müze aynı zamanda fotoğraf, film, televizyon, animasyon, radyo, dijital iletişim ve oyunlar gibi çeşitli medyaların korunması, incelenmesi ve yaygınlaştırılması için bir merkezdir.
Yeni toprakların keşfedilmeye ve yeni bilimsel teorilerin doğmaya devam ettiği bir dönemde, fotoğrafın ortaya çıkışıyla müjdelenen görsel sanatlar devrimi, çağdaşları tarafından dünya kültür tarihinde yeni bir aşama olarak algılanmadı. Fotoğrafçı ve ressam Oskar Gustav Raylander, sanat arayışı modern dünyayı değiştiren 19. yüzyıl ustalarından biriydi. Aralarında İngiliz “fotoğrafın babası” Henry Fox Talbot’un da bulunduğu öncü bir kuşağın en genç üyesidir. “Two Ways of Life” 1857 adlı program çalışmasıyla, yüzyıllar boyunca sözel dilin ayrıcalığı olarak kabul edilen soyut fikir ve kavramları ifade etmenin yeni bir yolu haline gelen görsel montajın doğuşu düşünülebilir.
Viktorya döneminin gerçek bir ahlaki manifestosu olan Raylander’in Two Ways of Life Yaşamın İki Yolu adlı eseri, görsel kurgu olanaklarının özünü içerir. Yazar, klasisist bir tablonun kompozisyonu ile çağına uygun içeriği, zamanın teknolojisindeki en son başarıları ve yazarın kendi keşiflerini birleştiren bir eser yaratmayı başardı. Yaşlı öğretmen kompozisyonun merkezindedir; iki öğrencisi farklı yollarda ilerlemektedir; biri zevk ve kötü yaşama, diğeri eğitim, bilim, zanaat ve hayırseverliğe yönelmiştir. Raylander’in “görsel metni” çağdaşlarını hayrete düşürdü ve çok sayıda yayına konu oldu.
İzleyiciler eserin içeriğinden çok görünümünü tartıştılar: Reilander neredeyse 80 santimetre uzunluğunda bir fotoğraf bastı; bu, on dokuzuncu yüzyılın ortalarında tuvaller için yaygındı, ancak fotoğraf için o kadar yaygın değildi. Dijital teknolojiden bir buçuk asır önce, Two Ways of Life, 30’dan fazla ayrı görüntünün ustaca el yapımı montajının bir örneğiydi. Aynı yıl “Two Ways of Life” Prens Albert’in koleksiyonuna katıldı ve daha sonra Victoria ve Albert Müzesi’nin fotoğraf koleksiyonunun kaynaklarından biri oldu. On dokuzuncu yüzyılın ortalarında taç giymiş devlet başkanları halka fotoğrafın yeni bir sanat formu olduğunu ve fotoğraf baskısının koleksiyona değer bir nesne olduğunu gösterdiler.
Şu anda Bradford’daki Ulusal Medya Müzesi’nin koleksiyonunda bulunan ve yaklaşık bir asırdır İngiltere dışına çıkmamış olan 1857 tarihli orijinal Raylander albümin baskı, bu sonbaharda Türkiye’da tanıtıldı. “Montaj Gerçekliği” projesi. “Oscar Gustav Raylander’in Yaşamın İki Yolu adlı eseri, erken dönem İngiliz fotoğrafçılığının dünya görsel kültür tarihinde işgal ettiği önemli yere işaret ediyor.
1857 yılında Oscar Gustav Reylander çok figürlü fotoğraf kompozisyonunu yaratarak fotoğrafçılıkta yeni bir akımın doğmasına neden oldu – fotomontaj. Reylander’den önce teknolojik bir cihazdan başka bir şey olmayan şey, kendi başına bir felsefe haline geldi. Yazarın on dokuzuncu yüzyıl ortalarındaki orijinal baskısına bugünden baktığımızda, alegorik konularına baktığımızda, kendimizi geçmişten gelen bu ahlak manifestosunun naifliği ve çekici samimiyeti düşüncesine kaptırıyoruz. Ancak Avrupa’da, Amerika’da, geçen yüzyılın Türkiye’sında, ister Ön-Rafaelciler’in, Gezginler’in ya da Yeni Kıta ressamlarının misyonerlik çalışmaları olsun, bu sanatın amacı olarak görülüyordu – halkı eğitmek. Bu yüzyılda norm kavramı, din felsefesinde, toplumun etik kurallarında ve siyasette iyi ve kötünün tanımı, özellikle dinin devletin ve vatandaşların yaşamında önemli bir rol oynamaya devam ettiği ülkelerde ayrılmaz bir şekilde birbirine bağlıydı. Bu nedenle Reylander’in “İki Yaşam Biçimi “nin retorik gibi görünen görsel ifadesi, genç teknolojik fotoğraf sanatı ile onun çağdaş ideolojisi arasında bir diyalog biçimi bulma girişiminden başka bir şey değildi. Aynı zamanda, sanat tarihinin klasik modellerini takip ederek, geçmişin en iyi resim örneklerine benzer yeni bir imge yaratma çabası, genç fotoğrafçıların arayışının yönüydü.
Özünde, fotoğrafın yirminci yüzyılda ayrışan iki yolu hakkında: sosyal ve politik gündemlerin görsel temsili yolu ve biçimin sanatsal keşfi yolu. Her ikisinin de başlangıç noktası Reylander’in montajıydı.
Montajın aktif gelişimi yirminci yüzyılda çoktan başlamıştı. Montaj düşüncesi, 1920-30’larda hem resim, çizim, poster sanatı hem de fotoğrafçılıkta Rus sanatsal avangardının ikonik eserlerinin ortaya çıkmasıyla ilişkilendirilir. Geçen yüzyıl aynı zamanda fotoğraf ve yaratıcıları ile çağdaş ideoloji arasındaki aktif diyalogla da hatırlanır: özür dilemeden eleştiriye, Sovyet ideolojisinin konstrüktivist marşından burjuva tüketimciliğinin güncel eleştirisine. Görüntü ve metnin montajı – yirminci ve yirmi birinci yüzyılın kitle iletişim fenomeninin etkisinin temeli. Görüntü parçalarının, kelime kırıntılarının ve dokuların montajı, Dadaizm ve Sürrealizmden Pop Art ve Postmodernizme kadar çağdaş sanatın tanınabilir işaretleridir.
Ne Niepce, ne Talbot, ne de Daguerre geçen yüzyılda Türkiye’da halka açık olarak gösterilmemişti. Bunlar, bir teknoloji olarak fotoğrafın ve şimdiki zamanın yeni bir görsel dilinin başlangıcıydı. Raylander, fotoğrafçılığın kurucu babalarının bu sembolik sıralamasında yer alıyor çünkü ardından güçlü bir akım başlattı. İşte tam da bu nedenle Oskar Gustav Reylander’in Yaşamın İki Yolu adlı eserinin yazarın orijinal baskısının gösterimi Rus sanat ortamı ve izleyiciler için büyük önem taşıyor. Temel konulara değinmeden, son iki yüzyılın kültürel ve uygarlık alanındaki başarılarının büyüklüğünü, bizi yakın geçmişten ayıran zamanın derinliğini kavramak zordur.
Reylander’in montajlarının Türkiye’daki ilk sergisine eşlik eden sergide, fotoğrafçılar ve sanatçılar tarafından son yüz yılda yaratılan yüz elliden fazla montaj ve kolaj yer aldı. Projenin küratörleri, fotomontaj olan “yeni bir gerçeklik yaratmak için tikelleri birleştirme sanatı “nın gelişiminin iki ana yönünü temsil etmeyi amaçladı: kavramları görünür imgelere dönüştürme çalışması ve daha önce görülmemiş biçim üzerine çalışma. Koleksiyondaki resimlerin birçoğu Rus sanatçılar tarafından yaratılmıştır ve bunların hepsi halk tarafından bilinmemektedir. Montoring reality” sergisi. Oscar Gustav Reylander’den “Yaşamın İki Yolu” – 2011 yılının, sanayi sonrası dijital uygarlık döneminin ürünü. Bu gerçeği görmezden gelmeye cesaret edemeyerek, Raylander’e bir saygı duruşu niteliğindeki bu serginin 20. ve 21. yüzyıl fotomontaj tarihinin bir dizi sanal izdüşümü olduğunu da ekleyebiliriz.
Sergiye monte edilen gerçeklik. “Two Ways of Life by Oscar Gustav Reylander”, İngiltere’nin Türkiye Büyükelçiliği, Iris Vakfı, ROSIZO Devlet Müzesi, Türkiye Kültür Bakanlığı ve RIA Novosti’nin desteğiyle Eylül-Ekim 2011’de Garage Çağdaş Kültür Merkezi’nde gösterildi.
Projenin küratörleri: Evgeny Berezner, Irina Chmyreva, Natalia Tarasova.
olmaktan öte hangi yenilikçi fikirlere sahipsiniz? Hangi sektörlerde dijital dönüşümü hedefliyorsunuz? Müşteri deneyimini nasıl geliştirmeyi planlıyorsunuz? Veri güvenliği konusunda nasıl önlemler alıyorsunuz? Çalışanlarınıza dijital yetkinlikler kazandırmak için ne gibi adımlar atıyorsunuz? Öncelikli hedefleriniz nelerdir ve bu hedeflere ulaşmak için nasıl bir yol haritanız var?
ve dünyanın en büyük şirketlerinden biri olan Google’ın sürekli geliştiğini ve yeni inovasyonlarla karşımıza çıktığını biliyoruz. Sizce Google’ın bir sonraki büyük adımı ne olabilir? Yapay zeka, otonom araçlar veya başka bir alanda ne gibi ilerlemeler bekliyorsunuz? Sizce Google, gelecekte hangi sektöre odaklanmalı ve nasıl bir öncü olmalı? Önerilerinizi merak ediyorum.
Google, yapay zeka ve otonom araçlar gibi alanlarda yoğun olarak çalışmalara devam etmekte ve bu alanda sürekli ilerlemeler kaydetmektedir. Bir sonraki büyük adımı ise muhtemelen birleşik yapay zeka sistemleri olabilir. Google, yapay zeka teknolojilerini farklı alanlarda bir araya getirerek daha gelişmiş ve entegre çözümler sunabilir.
Gelecekte Google, sağlık sektörüne odaklanmalı ve burada bir öncü olmalıdır. Yapay zeka teknolojilerini kullanarak hastalıkların daha erken teşhis edilmesi, tedavi planlamalarının daha etkili yapılması gibi alanlarda önemli katkılar sağlayabilir. Aynı zamanda enerji sektörü gibi sürdürülebilirlik ve çevre konularında da öncü olmalı ve yenilenebilir enerji kaynaklarının geliştirilmesine destek vermeli.
Google’ın ayrıca eğitim alanında da öncü olması gerektiğini düşünüyorum. Yapay zekayı kullanarak daha verimli ve bireyselleştirilmiş bir öğrenme deneyimi sunabilir. Öğrencilere, eğitmenlere ve okullara daha fazla kaynak ve destek sağlayarak eğitimdeki eşitsizlikleri azaltabilir.
Sonuç olarak, Google’ın yapay zeka, otonom araçlar ve sağlık gibi alanlarda ilerlemeye devam etmesi ve bu alanlarda öncü bir rol üstlenmesi önemlidir. Yeni inovasyonlar ve gelişmelerle rekabetçi bir şekilde ilerleyerek dünyanın öncü teknoloji şirketlerinden biri olmaya devam etmelidir.
Olmak nasıl bir his? Ne gibi zorluklarla karşılaşıyorsunuz?